sydney - airlie beach

Heb heel wat te vertellen, dus ga ervoor zitten als dit je nieuwsgierig maakt ;).

Ondertussen vertrokken uit Sydney en begonnen aan de trip langs de oostkust richting het noorden.

Dinsdag 21 juni ben ik in de bus gestapt naar byron bay ( dat ligt net onder brisbane ). In byron bay kan je lekker eten en er zijn leuke cafe's om te stappen.Gegeten en wat gedronken. Dit was de eerste keer dat ik lekkere witte wijn heb geproefd hier.

Vanuit hier kan je naar een dorpje genaamd nimbin. 't is ong. 2 uur rijden vanaf byron bay en het is maar 1 straat, dus na een uurtje heb je het wel gezien, maar het was de trip zeker waard.

Dit dorpje is moeilijk te omschrijven, maar zal een poging doen.

Alles draait hier om drugs. Het is illegaal, maar bijna alle winkel ( tjes ) verkopen cookies, kruiden, drankjes en middeltjes om een kick of hoe je het ook wil noemen te krijgen. Ook op straat is de kans groot dat je word aangesproken met de vraag of je cookies wil kopen.
De mensen hebben een hele relaxte manier van leven en een kleurrijke manier om dat te uiten. De hoofdstraat is net een regenboog.
Naast deze straat liggen nog wat straten met huizen, maar dat is het dan ook.
Ik heb zo'n cookie e.d. niet geprobeerd, zonde van het geld.
Daar gebarbecued en terug naar het hostel.

Donderdag weer in de bus om naar Rainbow beach te gaan. Dit is eigenlijk alleen maar een plaatsje dat als opstapplaats dient naar fraser island. Op de weg hiernaartoe de eerste echte kangoeroe gezien, die van de foto. Dit was 1 van de kleinere soorten van de kangoeroes die hier leven, maar leuk om te zien.

Tussen byron bay en rainbow beach ligt brisbane, maar dat heb ik overgeslagen. Daar is niet zoveel aparts te zien, het is niet meer dan de tweede grote stad aan de oostkust.

Vrijdag een dag van relaxen en boeken van volgende bus, enz.

Zaterdag begonnen aan de 3-daagse tour naar fraser island. Ik denk dat we in totaal met ong. 36 mensen waren, die werden opgedeeld in 4 groepen, met ieder een eigen jeep.
We bleven kamperen op fraser island, dus we kregen van de organsatie kampeerspullen, zoals een gasstel, potten en pannen en eten voor drie dagen. Nadat we alles ingepakt hadden, op weg naar het eiland. Het is het grootste zandeiland in de wereld met veel meren en een schipwrak. We konden om de beurt rijden, dat moesten we zelf regelen.
Ik heb ook een stukje gereden, maar vond het niet heel moeilijk. Wel leuk om te doen. Je hebt daar een auto met 4 - wiel drive nodig in het losse zand, waar je op het strand doorheen moet en om bij kampeerplekken te komen. Tot en met maandag hebben we dus daar rondgereden, en bij meren gezwommen en foto's van het schipwrak genomen.
We sliepen op een camping, dus we hadden een ( koude ) douche en toiletten. We sliepen in tenten.
De laaste avond hebben we met z'n allen op het strand gezeten. De hemel was helder en er waren veel sterren, veel meer als ik ooit in Nederland heb gezien. We mochten geen kampvuur maken, maar voor de rest was het gezellig.

We waren maandag dus terug van fraser island, en dinsdag de bus in naar town of 1770.

Daar kan je scooter rijden, oftewel de scooteroo doen, zoals ze het hier noemen.'t zijn kleine scooters, dus automatisch. Ze hebben ze met hoge sturen en lage sturen. De mensen met ervaring mochten een hoog stuur nemen, daar heb ik gebruik van gemaakt. Je krijgt een leren jas en een helm, compleet met vlammen. 't lijkt niet op mijn eigen motor qua grootte en gewicht, maar het was zeker heel leuk om te doen. Om een beetje beeld te hebben, zie de foto's. Richting een zonsondergang gereden en terug. Onderweg wat grotere kangoeroes gezien.

Donderdag's ( een week later, 30 juni ) naar het cattle station. Dat is onderdeel van het Kroombit national park.'t is in principe een boerderij, maar ze hebben er flink wat accomodatie plaatsen enz. bij gemaakt voor de toeristen. Wel straalt het de cultuur uit van een cattle station en is het ook niet heel erg luxe. Ze verwachten ook dat je zolang als je daar bent, deel uitmaakt van hem, en o.a. een cowboyhoed en bandana draagt en je krijgt avondeten met vlees van hun eigen koeien en geiten. Het ligt landinwaars, een paar uur rijden van town of 1770. Daar heb ik o.a. lasso geworpen en ( na enkele pogingen en droog oefenen ) een geit gevangen, zie foto. De geiten waren gelukkig wel tam, dus ze bleven redelijk rustig staan. Quad gereden door het land van de boer waar we verbleven.
Die boer heeft ong. 4000 hectare land, en dat is nog weinig voor een gemiddeld cattle station. Hij houdt zijn dieren in de gaten met een vliegtuig, want met een auto, paard enz. is dat niet te doen.
En s'avonds op de electrische stier gezeten, zo'n ding wat je ook in Nederland in attractieparken vind.
Bij een kampvuur ( nu wel ) wat gedronken en gezellig gekletst met andere mensen die daar op vakantie waren.

Vrijdag weer in de bus naar Airlie Beach. Hiervandaan kan je de whitsundays. Dat is een groep eilanden, met ontzettend witte stranden. Je moet je fotocamera, i pod e.d. hier niet meenemen naar het strand, want het zand is zo fijn, dat als dat in je camera gaat zitten, die kapot is. Dus zaterdag op de boot naar de whitsundays. 't was niet heel erg warm, want het waaide hard, maar het was de beste dag van de week. Daar ook gesnorkeld en een beetje gezien van het great barrier reef. Geen grote visten, zeeschildpadden of zo gezien, maar mooi koraalrif. Het water was erg koud, dus na een kwartier vond ik het goed geweest, probeer het in Cairns nog wel een keer.

Het weer is hier trouwens wel okee, vanaf Sydney vandaag pas de eerste echte regenbui gehad, en een graad of 20 denk ik. Hoe noordelijker je reist, hoe warmer het word. Maar nog steeds winter, dus ben benieuwd of ik langs de oostkust nog een keer 30 graden meemaak. 't hoeft op zich niet, want ben op de boot wel bruin geworden.

Nou, krijg bijna een lamme arm van het typen, dus ga er eens een eind aan breien. Misschien duurt 't wel net zolang als nu of nog iets langer voor mijn volgende bericht, want ga nu richting Cairns, dan naar Darwin, en dan door het midden naar beneden, naar alice springs en adelaide. Ik had nu al soms dagen geen internetverbinding en eenmaal in het midden van het land nog minder denk ik.

Tot de volgende keer.