Stedentrip

Na zoveel natuurschoon tijdens de eerste maand van deze reis, was het weer even wennen aan het stadsleven. Maar was ik ook wel blij met het gemak van een stad, want mijn vlucht na de stopover had wederom vertraging (net als tijdens de heenreis naar San Fransisco), waardoor ik pas rond middernacht op het vliegveld was en ik de laatste metro richting hostel had gemist. Gelukkig was er nog iemand aanwezig bij de balie van de supershuttle (een 10 persoons busje) die me voor het hotel afgezet heeft.

Ik zat wederom in een Hostelling International Hostel, die vaak allerlei walking tours aanbieden die vaak gratis zijn. Dus donderdagochtend 31 juli maar gelijk deelgenomen aan een monument walking tour. Washington staat bol van de monumenten van presidenten en oorlogen. Ook het witte huis is niet te missen en dit was dan ook de eerste stop. Je kan alleen een rondleiding in een gedeelte van het witte huis meemaken als je maanden van tevoren reserveert of iemand kent die je ertussen kan krijgen. Voor de gemiddelde mens blijft het bij een bezichtiging van achter het hek. Daarna ging de tour o.a. langs het Washington, Lincoln, Roosevelt en Jefferson Monument en 't World War II en Vietnam Veterans Memorial.

Het Washington Monument is een hoge toren waar je naar boven kan en uitzicht hebt over de hele stad. Een ticket om boven te komen is gratis, maar omdat er elk halfuur een beperkt aantal mensen naar boven kan/mag, moet je een tijd aangeven dat je naar boven wil. Echter zijn alle tickets voor de hele dag al in de morgen weg, waardoor je volgens het bord voor het ticket centre al zo'n twee uur voor opening van het ticket centre om 08.00 in de rij moet aansluiten. Dus had ik deze vrijdagochtend de wekker om 06.00 gezet om een ticket te bemachtigen. Na eerst een halfuur in de verkeerde rij te hebben gestaan (de rij was voor het witte huis), maar aangesloten in de goede rij rond 07.15. Die 2 uur op het bord voor het ticket centre was zwaar overdreven, want er stonden hooguit 20 mensen in de rij waar ik aansloot. Een kwartier later was de rij behoorlijk gegroeid. Uiteindelijk naar boven in het Washington Monument om 09.30 om de stad van boven te zien. De uitzichten waren ondanks de bewolking de vroege wekker zeker waard. Daarna naar 't holocaust museum wat wederom gratis was, maar waar je ook een ticket moest bemachtingen om de grootste en belangrijkste stuk van het museum te zien. Er waren meerdere tentoonstellingen (exhibitions). Daar kon ik om 12.30 in en heb daar de rest van de middag gespendeerd. Alle musea zijn gratis, maar ook ontzettend groot. Het holocaust museum en de tentoonstelling waar je een ticket voor nodig hebt beslaat 3 verdiepingen. Ik heb wel wat musea e.d. rond de tweede wereldoorlog gezien, maar dit is 1 van de weinige die ook het verhaal verteld van het ontstaan van de oorlog en de ontwikkeling van het heer en meesterschap van Hitler, die een hele verdieping beslaat. Zeer interessant om ook eens te horen hoe het politiek gezien tot Hitlers macht en de oorlog heeft kunnen komen.

Zaterdag ben ik eerste even terug gegaan naar het World War II memorial, want ik had tijdens de monument tour weinig tijd gehad om dit eens van dichtbij te bekijken. Eenmaal aangekomen bleek dat het marine drum corps net klaar was met spelen. Ik vond het wel heel erg jammer dat ik dat net had gemist, maar ze deelde gratis kalenders aan met foto's, dus die heb ik wel als aandenken. Op de zuilen staan de staten van Amerika op volgorde van ontstaan en de ruimte ertussenin staat symbool voor de tijd tussen het ontstaan. Elke ster op de muur die centraal tussen twee zuilen staat, symboliseert een bepaald aantal omgekomen militairen (het aantal weet ik niet meer).

Daarna naar het American History Museum, waar ze over elk onderwerp wat je kan bedenken wel een stukje ruimte in het vier verdiepingen tellende gebouw voor hebben. Van transport en oorlogen tot aan de kleding van de presidenten en de 'first ladies' door de tijd en de ontwikkeling van het voedselpatroon van de mensen (dit laatste stukje ging vooral over Julia Child).

Vervolgens naar het Air and Space Museum, waar alles te vinden is over (de ontwikkeling van) vliegtuigen, helikopters en ruimtevaart. Hier niet zo heel lang gebleven omdat ik op tijd terug wou zijn bij het hostel voor de pub crawl. Tijdens de busrit naar het hart van het uitgaansleven van Washington, Georgetown, aan de praat geraakt met een Nederlandse vrouw. Bij de eerste pub en na het eerste drankje hebben we met z'n tweeen een cafeetje opgezocht waar ze iets te eten hadden (naast de vette hap). Heel toevallig zagen we een gedeelte van de groep in het cafe tegenover ons staan en hebben we ze nog gezelschap gehouden. Het bleek dat deze groep de gids van de avond na de eerste pub al kwijt was en dus zelf maar op zoek zijn gegaan naar een leuke pub. Uiteindelijk zijn we met een groepje van vijf rond 01.00 huiswaarts (hostel) gekeerd.

De zondag naar Arlington cemetery gewandeld, een immense begraafplaats waar o.a. oorlogs slachtoffers en hun familieleden liggen, maar ook president Kennedy ligt er en er ligt een tombe met de lichaamsresten van drie onbekenden soldaten, 1 uit de eerste wereldoorlog, 1 uit de tweede wereldoorlog en 1 uit de vietnam oorlog.
Deze tombe wordt 365 dagen per jaar, 7 dagen per week, 24 uur per dag bewaakt door een militair in ceremonieel uniform. Hij loopt precies 12 stappen van links naar rechts of andersom, wacht 21 seconden, legt het geweer over de andere schouder, wacht weer 21 seconden, loopt de andere kant op, wacht 21 seconden, legt het geweer over de andere schouder enz. En dat met een discipline en een exercisie uitvoering waar menig militair iets van kan leren. De wisseling van de wacht is een hele happening en ik heb hier dan ook van genoten.

Maandag 4 augustus heb ik Washington achter me gelaten en ben ik met de bus naar New York gereden. Ik had hier ruim 5 dagen te besteden en dit was genoeg om alles te zien wat ik wilde zien. Als je echt alles wil zien, inclusief alle kunst galerijen en musea heb je niet genoeg aan 5 dagen, maar kunst en architectuur zijn niet de zaken waar ik in geinteresseerd ben, en deze zaken heb ik dan ook overgeslagen.

De volgende dag was een dag van boodschappen en de was doen, bussen en hostels reserveren en de stad verkennen. Even naar het 9/11 memorial geweest, waar men om 16.30 gratis toegangskaartjes voor het musem weg gaf. Dit deden ze volgens de man die me dit vertelde elke dag, dus was het plan om de volgende dag terug te komen, zodat ik het in mijn dag kon plannen en niet zolang hoefde te wachten (het was 15.00 toen ik er was). Het 9/11 memorial bestaat uit het museum en twee grote bakken met water met op de zijkant de namen van de omgekomen mensen. Elke bak staat op de plaats waar ooit de fundamenten lagen van de twin towers van het WTC. Indrukwekkend als je bij de gebeurtenissen stil staat bij het monument.

Woensdagochtend naar het Liberty Island gegaan en het Statue of Liberty van dichtbij gezien. Ik dacht dat ik een kaartje had om het beeld daadwerkelijk van binnen te zien, maar bij aankomst bleek dat je daar dan weer een aparte reservering voor moest hebben, die je via internet moest maken. Ik heb dat niet meer gedaan en heb er een rondje omheen gelopen. Interessant feitje is dat het statue of liberty gebouwd is op een fort dat diende ter verdediging van de landsgrenzen in de vroege 19e eeuw. Daarna naar Ellis Island, wat ooit de toegangspoort was van de U.S.A., omdat hier registratie plaatsvond van alle migranten. Toen het geen dienst meer deed als opvangcentrum, is het ingericht als museum. Daarna naar het museum of Jewish Heritage, waar het leven van joden van voor, tijdens en na de tweede wereldoorlog tentoongesteld is. Dit was wel gratis, want tijdens mijn verkenning de vorige dag, wist ik dat dit op woensdagen tussen 17.00 en 20.00 gratis was.

Het leven in New York is ontzettend duur. De prijzen voor de boodschappen vallen in het westen en Washington wel mee. Het is duurder als in Nederland, maar niet extreem duurder. Het enige wat mij opvalt wat echt duur is, is brood (gem. 4 dollar voor een brood wat je ook haalt in de supermarkt in NL, maar dan kleiner). En ik denk dat fruit ook duurder is, maar dat weet ik niet zeker, omdat ze prijzen geven per lb. En ik weet niet wat een lb is in gewicht in NL (een pond?) Echter heb ik in New York bijvoorbeeld 10 dollar voor 4 kipfilets en 6 dollar voor een bak aardbeien van (ik denk) 500 gram betaald, waar je de helft van deze bedragen kwijt bent in de andere steden in Amerika waar ik geweest ben. Ook betaal je in deze stad wel voor elk museum en elk monument (met gem. toegangsprijs van 20 dollar) Maar goed, dat wist ik van tevoren, dus ik heb me na het eerste bonnetje en de eerste schrik maar aangepast aan de New Yorkse standaarden.

Het plan was om donderdag eerst naar het Natural History Museum te gaan en op tijd bij het 9/11 museum te zijn voor de gratis kaartjes. Op internet in de ochtend even opgezocht hoe het zat met die gratis kaartjes, maar toen bleek tot mijn spijt dat ze dat alleen op dinsdag deden. Omdat dat 1 van de dingen was die ik echt wilde zien tijdens dit bezoek aan de stad, maar eerst naar het museum gegaan. Deze 24 dollar heb ik goed besteedt, want ik heb er een uurtje of 5 doorgebracht. Het was ook zo verschrikkelijk indrukwekkend. Natuurlijk was het holocaust museum e.d. ook interessant, maar de tweede wereldoorlog heb ik (gelukkig) niet meegemaakt en 9/11 heeft bijna iedereen die leeft wel meegemaakt. Ik weet in ieder geval nog wat ik deed en waar ik was op het moment dat het nieuws mij in NL bereikte en ik denk dat velen dat met mij nog weten. En ik denk dat het daarom zo'n impact heeft. Er staat bijv. een brandweerwagen tentoongesteld waar weinig meer van over is en waarvan alle 13 bemanningsleden van zijn omgekomen toen de eerste toren instortte. Ook vond ik het schokkend om te lezen dat ruim 40 % van alle familieleden die een vermist familielid hadden na 9/11 nooit een bericht heeft ontvangen dat (de resten van) het lichaam van de betreffende persoon gevonden is.

Daarna naar Staten Island, wat vooral mooi is omdat je vanaf daar een goed en mooi uitzicht hebt op de skyline van het eiland Manhattan (het populairste gedeelte van de city of New York (in NL te vergelijken met een gemeente ter grootte van een provincie, waarvan Manhattan een buurt is). De grenzen van New York kent verschillende eilanden waarvan Manhattan er 1 is. De skyline van Manhattan ook in het donker gezien, als de lichten aan gaan. Prachtig gezicht.

Vrijdagochtend was er een grand central park tour vanaf het hostel, waarna ik wat meer te weten ben gekomen over het park na er een uurtje of drie rond gewandeld te hebben. Het park is 843 hectare groot en is gebouwd in 1856 als een plek om de hectiek van de stad te ontvluchten. Dat is wel gelukt, want in het centrum van het park hoor je de vogels fluiten in plaats van het geluid van brullende sirenes, toeterende auto's en voorbij denderende vrachtwagens. Het park wordt stukje bij beetje gerenoveerd, maar deze renovatie wordt maar voor 20% gefinanceerd door de overheid van New York, de overige 80% komt van donateurs. Daarvoor in ruil staat er de rest van je leven een bankje met daarop een plakkaatje met een zelf gewenste tekst. De rotsen in het park zijn onderdeel van de originele ondergrond van het park die niet weggehaald konden worden. Men heeft de paden, meren enzovoort eromheen gebouwd.

De middag besteedt aan een bezoek aan het American museum of Natural History. Het meest interessant vond ik de gedeelten van alle tentoonstellingen over het ontstaan van de aarde en de ontwikkeling van de mens.

Het is alweer zaterdag 9 augustus vandaag en vanuit de buitenkant van de bibliotheek geskyped met mam en Rudy. Helaas was de verbinding erg slecht, dus de volgende keer maar weer gewoon vanuit het hostel. Het hoofdgebouw van de bibliotheek is een gigantisch gebouw met een hoop kunst en (het schijnt) bijzondere architectuur, maar waar geen boek te vinden is. Het kleine gebouw er schuin tegenover is de locatie van de bibliotheek waar je daadwerkelijk boeken kan lenen. Daarna door het Highline Park gewandeld. Dit is een oude spoorbrug die ooit diende als belangrijke transport mogelijkheid voor het goederenvervoer die door de stad loopt en nu ingericht is als park met bomen, struiken en een wandelpad. Het bijzondere eraan is dat je tussen de huizen inloopt boven de weg en door de stad. Niet door hartje Manhattan, maar wel tussen de huizen in. Daarna naar Brooklyn, een suburb aan de andere kant van de hudson rivier. Wat een heerlijke oase van rust vergeleken met Manhattan. Een heerlijke esplanade (een soort boulevard) waar je langs het water kan lopen en terug gewandeld over de brooklyn bridge. Het wandel- en fietspad loopt in het midden boven de wegen voor de auto's in, wat wel een redelijk bijzondere manier van bouwen is. Men begrijpt hier niet het verschil tussen een fietspad en een voetpad, want ook al lopen er duidelijke lijn om het pad te scheiden en staan er fietsers afgebeeld, toch loopt een groot gedeelte van de voetgangers dwars over het fietspad. Ik ergerde me er al verschrikkelijk aan en ik was nog niet eens op de fiets. Het was ook gigantisch druk, maar dan nog hadden de voetgangers echt wel plaats op het voetpad.

Het is hier bijna 01.00, dus ik hou ermee op, al heb ik jullie nog niet helemaal bijgepraat. Maar dat komt goed.

De tijd gaat ontzettend snel en alweer veel te vlug. Er is nog zoveel dat ik niet gezien heb van het land en nog maar 2 weken te gaan. Maar op zich is dat niet erg, want zolang als je nog niet alles gedaan of gezien hebt in het leven wat je wil doen of zien, kan je blijven dromen en reizen plannen. Op naar de volgende vakantie.

Tot snel om jullie bij te praten tot in Canada.